«Να ήμουν κάτω από καμιά αμυγδαλιά…»
Επιστολή ομογενούς από το Μόντρεαλ (1960;)
Γραμματόσημο της δεκαετίας του ΄70 και επετειακό χριστουγεννιάτικο ταχυδρομικό στόλισμα φακέλλου του 1968 από τον Καναδά [Συλλογή Νώντα Τσίγκα].
Στην Ιωάννα Καρτάση και την Ιωάννα Ναούμ, στους: Γιάννη Πατίλη, Γιάννη Πατσώνη, Γιάννη Δασκαρόλη, Γιάννη Κοτσιφό, Γιάννη Τροχόπουλο, Γιάννη Κωνσταντίνου, Γιάννη Χαραλαμπίδη, Γιάννη Τασιόπουλο, , Γιάννη Εμμανουηλίδη, Γιάννη Λιβανίδη, Γιάννη Ζορπίδη, τον ξάδερφο (θείο για να ακριβολογούμε) Γιάννη Πανταζίδη που ζει στη Μινεσσότα, τα εξαδέλφια μου Γιάννη Καραγεωργίου και Γιάννη Σαββαρίκα, τον ανεψιό μου Γιάννη Τζήλλα και τον γιό μου Γιάννη Τσίγκα δι’ ευχών πολλών!
Γράφει ένας βογατσιώτης της διασποράς, ο Γεώργιος (Τζιότζιος) Μαλέτσκας, από το Μόντρεαλ του Καναδά προς τον Νικόλαο Νάντσιο που μένει στη Θεσσαλονίκη. Στην επιστολή* του δεν φαίνεται ημερομηνία αλλά υπάρχει μόνον η ένδειξη Μεγάλη Παρασκευή. Υποθέτω βάσιμα ότι αυτή στέλνεται γύρω στο 1960.
Στο μικρό απόσπασμα που παραθέτουμε, έκδηλη είναι η νοσταλγία του επιστολογράφου που, ενώ αφήνει πίσω του τον «Καναδέζικο» χειμώνα, αναλογίζεται τι τάχα θα έγινε στην Ελλάδα που είχε φαίνεται κι αυτή τότε δεχτεί, ένα μάλλον ηπιότερο, κύμα κακοκαιρίας.
Ο Τζιότζιας υποθέτει πως η άνοιξη θα έσκασε πια μύτη στην πατρίδα, πλην όμως αυτός το Πάσχα και την Άνοιξη δεν μπορεί να τα εννοήσει αλλιώς πάρα καθισμένος κάτω από μια αμυγδαλιά στο Βογατσικό. Την επιθυμία του μάλιστα την εκφράζει με ωραίο αυτοσαρκαστικό χιούμορ, αντάξιο ενός παλαιού Βογατσιώτη:
[...] Καθώς μανθάνομεν φέτος δοκιμάσαται και εσείς τον Καναδέζικον χειμώναν, που σε σας είτον πιο αισθητός διότι δεν είσθαι προετοιμασμένοι για τέτοιον χειμώναν και ούτε έχετε τας εδώ ευκολίας θερμάνσεως και επικοινωνίας, πιστεύω τώρα να φούντωσεν η πρασινάδα και να άνθησαν αι αμυγδαλιαίς στο χοργιό. Που να ήμουν κάτω από καμιά αμυγδαλιά να ακούγω το βουητόν από ταις μέλισσαις και να πέφτουν στην φαλάκρα μου μερικά πέταλα λουλουδιών…
*Αρχείο Νικολάου Νάντσιου/Ευγενής παραχώρηση Γεωργίου Νικ. Νάντσιου.
Πολύ συγκίνηση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργο, ελπίζω να μην απαντάς ως ομοιοπαθής (=ολίγη φαλάκρα) ή ως "Τζιότζιας" (=Γιώργος) αλλά επειδή συγκινήθηκες αληθινά!
Διαγραφή