Μεγαλοβδόμαδο...

Ορεσίβιοι ψάλτες

δασείς και ένρινοι.

Σηκώνουν τα κοντάκια

σαν πούπουλα

γεμίζουνε θεό

σαν μαστραπάδες

 

Μιχάλης Γκανάς Πάσχα στο χωριό

 

Ψάχνω να βρω μιαν ενορία της προκοπής εδώ στην πόλη δίχως θαμπωτικά φώτα, ενοχλητική πολυκοσμία και άσκοπα ...σύρε κι' έλα μέσα στο ναό διαφόρων τύπων «ακάτσωτου» ανθρώπου.

Να μπορέσω να ζήσω μια στιγμή την κατάνυξη της Μεγάλης Εβδομάδας όπως «τότε».

 Ναι... 

Μου λείπει ο παπά-Παναγιώτης (Χατζηλεοντιάδης) γέροντας ψηλός, σοβαρός, επιβλητικός με ευγενική και ωραία μορφή σαν Αγίου. Καλλίφωνος επίσης και αυστηρός όσο έπρεπε. 

Μου λείπουν οι εξαίσιοι ψάλτες. O ράφτης Νίκος Κοντσιώτης (σπουδαία φωνή με μελίρρυτα τα «ρ» και τα «λ»!)  και ο ξυλουργός και ...φερετροποιός Τριαντάφυλλος (Ντάφας) Τζαβέλλας (μπάσος με ένρινα βυζαντινά, αξεπέραστος στο «Σήμερον κρεμμάται επί ξύλου» της Μεγάλης Παρασκευής). 

Και οι συνεπικουρούντες: Καλλίμαχος Βαϊνάς (εις ένδον απογείωση-έκσταση...) και Νίκος Κουταλιανός (γλυκύτατος στο «Ον παίδες ευλογείτε, ιερείς ανυμνείτε, λαός υπερυψούτε εις πάντας τους αιώνας...»).  
Και όλοι μαζί το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου:  

Ἄφραστον θαῦμα! Ὁ ἐν καμίνῳ ῥυσάμενος, τοὺς Ὁσίους Παίδας ἐκ φλογός, ἐν τάφῳ νεκρός, ἄπνους κατατίθεται, εἰς σωτηρίαν ἡμῶν τῶν μελωδούντων. Λυτρωτά, ὁ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ...

Πενήντα σχεδόν χρόνια ψάχνω να βρω μια τέτοια εκκλησιά κι αυτήν την μελωδική κουστωδία μα ...πουθενά!

Nα φταίει μονάχα που πέθαναν όλοι τους...

ή ότι έσβησε μέσα μου το καντήλι από κάτι άλλο σημαντικό πολύ;

Δεν εννοώ την Πίστη. Μα το βλέμμα εκείνο το ...πιό δεκτικό.

ΥΓ. Ανταποκρινόμενος στην νουθεσία [σχόλιο] του φίλου Domenico Gkortsakof:

"Νὰ διαβάσεις τὶς ἐντολὲς τοῦ Καρούζου στὸν Ἠλία Πετρόπουλο, ν' ἀνάψεις πάλι.."

ΔΩΔΕΚΑ καθημερινές συμβουλές του ποιητή Νίκου Καρούζου
______________________________________________________
 
1. Να μην ειρηνεύεις ανώφελα.
2. Να μην πολεμάς επίσης ανώφελα.
3. Ν’ αγαπάς τον ήλιο, μα όχι σαν θεότητα
4. Ν’ αποστρέφεσαι τη σελήνη σαν έδαφος
5. Να πηγαίνεις καμιά φορά στην εκκλησία, δε χάνεις
τίποτα
6. Να θυμάσαι λιγάκι το θάνατο, μα όχι σαν θάνατο
7. Να βλέπεις τη ματαιότητα και της ιδέας της ματαιό-
τητας
8. Να λες έλληνας και να νιώθεις άλλην ομορφιά,
να μη νιώθεις ελληνικότητα
9. Να γράφεις αγαπώντας το άγραφο
10. Να στοχάζεσαι πέρ’ απ’ τους στοχασμούς σου
11.  Να μην ξεχνάς την ύπαρξη του Ανύπαρχτου
12 . Ναν τα διαβάζεις κάθε μέρα τούτα

_______ 'Ενα δακτυλόγραφο του Καρούζου, με την αφιέρωση "Στον Ηλία Πετρόπουλο". Δημοσιεύτηκε σαν σήμερα, 17 Δεκεμβρίου 1994, στην Ελευθεροτυπία. Περιλαμβάνεται στο βιβλίο ( εκδόσεις Ίκαρος) "Οιδίπους τυραννούμενος και άλλα ποιήματα"