Σάββατο 22 Απριλίου 2017

I have a dream...


"Μουσικό Σχολείο Βογατσικού"...

  ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ  Τ Υ Χ Α Ι Α;



Γεωργίου Ιακωβίδη, Παιδική συναυλία. (Αντίγραφό της μεγάλων διαστάσεων,
  ο αείμνηστος Χρυσ. Τρ. Τζημάκας φιλοτέχνησε και τοποθέτησε σε τοίχο του δια-
δρόμου του Δημοτικού Σχολείου Βογατσικού).


Τυχαία λέτε ο Χρυσόστομος Τζημάκας να άφησε "φεύγοντας" σε κάποιον τοίχο του  Δημοτικού Σχολείου ένα καλοδουλεμένο από τον ίδιο αντίγραφο του πίνακα αυτού του Γιώργου Ιακωβίδη;

Τυχαία ο Ανδρέας Βιτούλας μαζί με τον Δήμαρχο και τους βογατσιώτες εκλεγμένους στο Δημοτικό συμβούλιο δεν έχουν στιγμή ησυχάσει εδώ και τόσον καιρό;

Tυχαία ο  Σάκης Χατζηζαμάνης -και σε όλους τους τόνους- το λέει:"θέλω να γίνει!";

Τυχαία μήπως κι εγώ ονειρεύομαι μουσικές να ξεχύνονται από κει μέσα; Η πλατεία κάθε τόσο να ηχεί σαν χώρος παρουσιάσεων, επίδειξης δεξιοτεχνίας των μαθητών του σχολείου; Ή κι άλλοι χώροι αλλού όπου θα υπηρετείται η μουσική σε όλες της τις μορφές και με πολλούς εκφραστικούς τρόπους; Τυχαία ονειρεύομαι ένα campus καλλιτεχνών-νέων μουσικών στην κατασκήνωση του Αγίου Νικολάου κάθε καλοκαίρι όπου θα δοκιμάζονται, θα προτείνονται, θα παρουσιάζονται, θα επικοινωνούνται νέοι εκφραστικοί δρόμοι;
Τυχαία ονειρεύομαι ξανά ζωή στο χωριό;

Γιαααά δείτε το λοιπόν και σεις...

Συνδεθείτε σε όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Προτείνετε τρόπους που μπορείτε να βοηθήσετε, να υποστηρίξετε την προσπάθεια ώστε να υιοθετηθεί η πρόταση από το Υπουργείο παιδείας. Προκαλέσετε  συζήτηση, ταράξετε τα νερά. Μαζέψτε υπογραφές συμπαράστασης, "ξετρυπώστε" βογατσιώτες μουσικούς [πέρα απο τους γνωστότατους και άξιους Φώτη Σιώτα και Αναστασία Βαϊνά/αφετηρία και των δυό το κλασσικό βιολί. Τον Θανάση Πανταζίδη επίσης που παίζει βιόλα στη Φιλαρμονική της Μινεάπολης κλπ]. Βρείτε κι άλλους από κάθε γωνιά της γης γνωστούς και άγνωστους, κανετέ τους αρωγούς-ηθικούς συμπαραστάτες, φτιάξτε σελίδα στο  facebook, γράψτε κείμενα, δημοσιεύστε φωτογραφίες σχετικές παλιές και καινούργιες, εκφραστείτε. Πλαισιώστε την προσπάθεια του Δήμου Άργους Ορεστικού...

Πού ξέρετε; Mπορεί ν' αρχίσουμε να περνούμε από το όνειρο στην πραγματικότητα όσο είμαστε ακόμα ..."εδώ"!


PHOTO /fb/ Anastasia Arg. Vaina



Σάββατο 15 Απριλίου 2017

Πάσχα στη Μινεάπολη...



...και νά που υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα αλλού.


Φωτογραφία και σημείωμα απο τον "εξάδελφό " μου Γιάννη Πανταζίδη που ζεί στην Μινεάπολι της Μινεσότα στις ΗΠΑ [στην πραγματικότητα είναι θείος μου αλλά επειδή είναι λίγο ...μικρότερός μου έχουμε ...συμφωνήσει από πολύ πολύ πολύ  παλιά "να τον λέω και να με λέει: ξάδερφο"!] .

Καλή Ανάσταση ξάδερφε [...] Τα αυγά (τα καφετιά) είναι βαμμένα με φλούδα από κρεμμύδι. Το μανιτάρι του Νίκου και τα πολύχρωμα είναι από μαλλί. Και βέβαια η μαμά [Ειρήνη] με τα πασχαλινά αυγά απαραίτητη.
Σας φιλώ όλους και σας στέλνω την αγάπη μου.


Γιάννης 



ΥΓ [δικό μου]. 
Λέει ο ποιητής Μιχάλης Γκανάς: "Αν είναι να μιλήσει κάποιος ας μιλήσει για την αγάπη".
Και λέω τώρα εγώ -ο σπιθαμιαίος!- αλλά μετά λόγου γνώσεως: "Αν είναι να μιλήσει κάποιος για την αγάπη ας μιλήσει για την Ειρήνη τώρα!"
Kαι δεν μιλώ -καθόλου να μην πάει ο νους σας σ' αυτήν-  για την "ειρήνη του κόσμου" (την λαβωμένη ντεεε ...που μια ζωή έτσι την θυμόμαστε) μα για την δική μας την Ειρήνη, την πεθαμένη από χρόνια, που ...μας λείπει, μας λείπει, μας λείπει! 


Δευτέρα 10 Απριλίου 2017

Μεγαλοβδόμαδο...








Ορεσίβιοι ψάλτες
δασείς και ένρινοι.
Σηκώνουν τα κοντάκια
σαν πούπουλα
γεμίζουνε θεό
σαν μαστραπάδες

Μιχάλης Γκανάς Πάσχα στο χωριό


Ψάχνω να βρω μιαν ενορία της προκοπής εδώ στην πόλη δίχως θαμπωτικά φώτα, ενοχλητική πολυκοσμία και άσκοπα ...σύρε κι' έλα μέσα στο ναό διαφόρων τύπων "ακάτσωτου" ανθρώπου.
Να μπορέσω να ζήσω μια στιγμή την κατάνυξη της Μεγάλης Εβδομάδας όπως "τότε".

Ναι... 
Μου λείπει ο παπά-Παναγιώτης (Χατζηλεοντιάδης) γέροντας ψηλός, σοβαρός, επιβλητικός με ευγενική και ωραία μορφή σαν Αγίου. Καλλίφωνος επίσης και αυστηρός όσο έπρεπε
Μου λείπουν οι εξαίσιοι ψάλτες. O ράφτης Νίκος Κοντσιώτης (σπουδαία φωνή με μελίρρυτα τα" και τα "λ"!)  και ο ξυλουργός και ...φερετροποιός Τριαντάφυλλος (Ντάφας) Τζαβέλλας (μπάσος με ένρινα βυζαντινά, αξεπέραστος στο "Σήμερον κρεμμάται επί ξύλου" της Μεγάλης Παρασκευής). 
Και οι συνεπικουρούντες: Καλλίμαχος Βαϊνάς (εις ένδον απογείωσηκσταση...) και Νίκος Κουταλιανός (γλυκύτατος στο "Ον παίδες ευλογείτε, ιερείς ανυμνείτε, λαός υπερυψούτε εις πάντας τους αιώνας...").  
Και όλοι μαζί το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου 

"Ἄφραστον θαῦμα! Ὁ ἐν καμίνῳ ῥυσάμενος, τοὺς Ὁσίους Παίδας ἐκ φλογός, ἐν τάφῳ νεκρός, ἄπνους κατατίθεται, εἰς σωτηρίαν ἡμῶν τῶν μελωδούντων. Λυτρωτά, ὁ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ"..."

Πενήντα σχεδόν χρόνια ψάχνω να βρω μια τέτοια εκκλησιά κι αυτήν την μελωδική κουστωδία μα ...πουθενά!

Nα φταίει μονάχα που πέθαναν όλοι τους...
ή ότι έσβησε μέσα μου το καντήλι από κάτι άλλο σημαντικό πολύ;

Δεν εννοώ την Πίστη. Μα το βλέμμα εκείνο το ...πιό δεκτικό.





ΥΓ. Ανταποκρινόμενος στην νουθεσία [σχόλιο] του φίλου Domenico Gkortsakof:
"Νὰ διαβάσεις τὶς ἐντολὲς τοῦ Καρούζου στὸν Ἠλία Πετρόπουλο, ν' ἀνάψεις πάλι.."

ΔΩΔΕΚΑ καθημερινές συμβουλές του ποιητή Νίκου Καρούζου
______________________________________________________
 

1. Να μην ειρηνεύεις ανώφελα.
2. Να μην πολεμάς επίσης ανώφελα.
3. Ν’ αγαπάς τον ήλιο, μα όχι σαν θεότητα
4. Ν’ αποστρέφεσαι τη σελήνη σαν έδαφος
5. Να πηγαίνεις καμιά φορά στην εκκλησία, δε χάνεις
τίποτα
6. Να θυμάσαι λιγάκι το θάνατο, μα όχι σαν θάνατο
7. Να βλέπεις τη ματαιότητα και της ιδέας της ματαιό-
τητας
8. Να λες έλληνας και να νιώθεις άλλην ομορφιά,
να μη νιώθεις ελληνικότητα
9. Να γράφεις αγαπώντας το άγραφο
10. Να στοχάζεσαι πέρ’ απ’ τους στοχασμούς σου
11.  Να μην ξεχνάς την ύπαρξη του Ανύπαρχτου
12 . Ναν τα διαβάζεις κάθε μέρα τούτα


_______ 'Ενα δακτυλόγραφο του Καρούζου, με την αφιέρωση "Στον Ηλία Πετρόπουλο". Δημοσιεύτηκε σαν σήμερα, 17 Δεκεμβρίου 1994, στην Ελευθεροτυπία. Περιλαμβάνεται στο βιβλίο ( εκδόσεις Ίκαρος) "Οιδίπους τυραννούμενος και άλλα ποιήματα"