Σύναξη...
Όλοι χωράμε
οι ζωντανοί κι οι νεκροί
σ’ ένα ποίημα.
ΓΙΩΡΓΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ, Τριαντατρία
χαϊκού
To blog αυτό κλείνει, οριστικά πια (;) τον κύκλο του. Θα συνεχίσει να υπάρχει στο διαδίκτυο, διαθέσιμο σε όσους θελήσουν να ανατρέξουν σ' αυτό στο μέλλον. Μακάρι να καταχωρηθεί σαν παρακαταθήκη αγάπης, νοσταλγικής αναβίωσης, υπεράσπισης της μνήμης και ατέρμονης προσπάθειας επι-κοινωνίας (ασφαλώς ...ματαίας!).
«Μ’ ἔρχεται νὰ ξεχάσω τοὺς περασμένους ἀνθρώπους. μὰ τότε τί θὰ μὲ μείνη; Τότε θὰ πρέπει καὶ τὸν ἑαυτό μου νὰ ξεχάσω, γιατί ὁ ἑαυτός μου δὲν εἶνε ὅ,τι εἶμαι σήμερα, εἶνε ὅτι ἤμουν καὶ θὰ εἶμαι».
Ἴων Δραγούμης
25 Μαΐου 1903 [από «Τα αδημοσίευτα ημερολόγια 1902-1908»]
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:
ΝΩΝΤΑΣ ΤΣΙΓΚΑΣ & +ΑΝΤΩΝΗΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ
ΝΩΝΤΑΣ ΤΣΙΓΚΑΣ & +ΑΝΤΩΝΗΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ
 |
| Η ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ... [φωτο Ν.Τ] |
 |
| Η Βάγια "Μεταξωτού"... [φωτο Α.Ζ.] |
 |
| Η Λίνα Σλημιστινού!!!! [φωτο Ν.Τ] |
 |
| Η Ανίκα Καραλή -χήρα Ανδ. Βαϊνά [φωτο Ν.Τ] |
 |
| Ο Νίκος Γούλας! [φωτο Α.Ζ.] |
 |
| Ο Γιάννης Φουρκιώτης επί το έργον! [φωτο Ν.Τ] |
 |
| Ο Γιώργος Κωσταραζινός... [αρχείο Ν.Τ] |
 |
| Ο Παναγιώτης Σλημιστινός... [φωτο Ν.Τ] |
 | ||
| Στέργιος Παπαστέργιος -Τέζιας. Οξυδέρκεια -μνήμη-προφορική αφήγηση. |
 |
| Ο Γιάννης Μουμουλίδης με δρεπάνι... [φωτο Ν.Τ] |
 |
| Ο Αποστόλης και Βασιλική Βιτανιώτη στο Σάντοβο. [φωτο Ν.Τ] |
Tριαντάφυλλος (Ντάφας) Τζαβέλας. Ο ψάλτης και ξυλουργός.
[φωτο N.T.]
 |
| Ο σεφ μπάρμπα Δήμος Οικονόμου... [φωτο Ν.Τ] |
 |
| ...και η μήτηρ αυτού "Βδούκω" (=Ευδοξία ). [φωτο Ν.Τ] |
 |
| Δημητρούλας-Κατίνα-Βάτσιω-Πάτρα-Λέν'- Λούδα... [φωτο Ν.Τ] |
 |
| "Μαρούσιου"-Λίνα- Ανίκα... [φωτο Α.Ζ.] |
 |
| Θ. Γούλας-Στ. Παπαπαστέργιος-Τέζιας- Βράκας Ανδ.- Λάκης Ζαχαρίας- Τρ. Δαγκλές [φωτο Α.Ζ.] |
 |
| Η "Μπατζίκου" (μάνα και θυγατέρα) και ο κυρ-Κώστας "Σαρακαούκας"... [φωτο Α.Ζ.] |
 |
| Στέργ. Παπαστέργιος, Χρ. Οικονόμου ("Πούλιος") & Νίκος Κοντσιώτης ο μελίρρυτος ψαλμωδός και ράφτης φωτογραφίζονται μπροστά στην πόρτα του σπιτιού του Αθαν. Πανταζίδη. [φωτο Α.Ζ.] |
 |
| Αμύντας; [Γ. Σιώτας] , Κώστας"Σοφός" [Κώστας Σιδέρης] -"Τσιάτσιος" [Αθ. Σιμώτας] [φωτο Α.Ζ.] |
 |
| Κώστας ("Πατσώνας") και Τασούλα Βαράκα... [φωτο Ν.Τ] |
 |
| Η Δισπινούλα Δεληγιάννη... [φωτο Α.Ζ.] |
Ὄντως ὅλοι χωρᾶμε, γι' αὐτὸ καὶ τὸ διαδικτυακὸ ποίημα τῆς καρδιᾶς σου θά 'ναι γιὰ πάντα ἕνας ἀπὸ τοὺς πολύτιμους τόπους μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίθε...
ΔιαγραφήH πατρίδα που τόσο αγαπάς και τόσο σε πληγώνει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό αυτήν ξεκίνησες και σε αυτή κάποτε θα επιστρέψεις...
Γιατί την έχεις σαν εξάρτηση και έρωτα!!!
"(...) Με την έλξη της Αγάπης αυτής
Διαγραφήκαι τη φωνή από τούτο το Κάλεσμα
δεν θα σταματήσουμε να εξερευνούμε
Και το τέλος όλης της εξερεύνησής μας θα είναι να φτάσουμε εκεί απ’ όπου ξεκινήσαμε
Kαι να γνωρίσουμε το μέρος για πρώτη φορά (...)"
T.S. Eliot
Η προαίρεση του δημιουργού ενός πνευματικού έργου όταν είναι η επικοινωνία με τον συνάνθρωπό μας, βασισμένη σε αξίες αιώνιες , διασφαλίζει την αθανασία του έργου , ώστε να μη διέπεται ποτέ από την ματαιότητα η προσπάθεια του δημιουργού.
ΑπάντησηΔιαγραφή10 χρονών έφυγα απο το χωριό κι ωστόσο τα περισσότερα πρόσωπα μου είναι ακόμη γνώριμα. Κυρίως η αγαπημένη μου κυρία Άννα που έμενε δίπλα στο ιατρείο που δούλευε η μαμά μου νοσοκόμα κι ερχότανε τις πρωτομαγιές και της έδενε κλαδί λυγαριάς γύρω απο τη μέση. Κι ο άντρας της ο κυρ-Αντρεας επ΄'ισης ήταν γλυκυτατος. Γιατί κλείνει το blog? Μου άρεσε τόσο να σας "επισκέπτομαι"... Καλή συνέχεια σε ό,τι κάνετε!
ΑπάντησηΔιαγραφή#η αγαπημένη μου κυρία Άννα#
ΑπάντησηΔιαγραφήH Ανίκα Καραλή θα εννοείτε... Γυναίκα όλο ζωή, γεματη κέφι, έξυπνη, καταπληκτικη σην παρέα που λύγισε μετά το θάνατο του "Τζήμου" της στην Αμερική. Υποθέτω πως με την μαμά και γνωριζόμαστε και συνεργαστηκαμε όταν στα 1989-90 εκτελούσα χρέη (και ) αγροτικού γιατρού στο Βογατσικό για μια μόνο μέρα τη βδομάδα...
Όσο για το blog επιβεβαιώνεται ο κανών:"Όλα κάποτε λαβαίνουν ένα τέλος"...
Σας ευχαριστώ και για τις "επισκέψεις" και για τις ευχές.
Όπως ο Ίων Δραγούμης το έγραψε πολύ πριν το γράψει ποιητικά ο Έλλιοτ: ‘‘Ο παρών χρόνος και ο παρελθών χρόνος είναι ίσως
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι οι δύο παρόντες στο μέλλοντα χρόνο και ο 114
μέλλων χρόνος να περιέχεται στον παρελθόντα χρόνο’’, έτσι και εσύ ανακάλυψες τον Δραγούμη ποιητή πολύ πριν να τον ανακαλύψουν οι ερχόμενοι ημών.
Καλε μου Μίλτο συγχώρα με.
ΔιαγραφήΓια κάποιον περίεργο λόγο το σχόλιο σου μαζί με μερικά άλλα "πέρασε" στα ...ανεπιθύμητα [αν είναι δυνατόν!]. Το αναρτώ καθυστερημένα σήμερα και σου ευχομαι Χαρά-Υγεία-Καλοσύνη για την καινούργια χρονιά.
Με αγάπη
Ν.
ΥΓ. Το δεύτερο βιβλιαράκι σου,με την εξαίρετη μετάφρασή σου στην ποίηση του Richard Berlin, δεν βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία. Τί ακριβώς κάνει ο εκδότης σου; Tο αφήνει να σιτέψει;