Πάσχα στη Μινεάπολη...

Και νά που υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα (αλλού!)

Φωτογραφία και σημείωμα απο τον «εξάδελφό» μου Γιάννη Πανταζίδη που ζεί στην Μινεάπολι της Μινεσότα στις ΗΠΑ. Στην πραγματικότητα είναι πρωτοξάδερφος της μάνας μου και άρα θείος μου αλλά επειδή είναι κάνα δυο χρόνια μικρότερός μου έχουμε συμφωνήσει από πολύ πολύ πολύ  παλιά να τον λέω και να με λέει: ξάδερφο...

 

 Καλή Ανάσταση ξάδερφε [...] Τα αυγά (τα καφετιά) είναι βαμμένα με φλούδα από κρεμμύδι. Το μανιτάρι του Νίκου και τα πολύχρωμα είναι από μαλλί. Και βέβαια η μαμά [Ειρήνη] με τα πασχαλινά αυγά απαραίτητη.
Σας φιλώ όλους και σας στέλνω την αγάπη μου.

Γιάννης 

 

ΥΓ. [δικό μου]:  Λέει ο ποιητής Μιχάλης Γκανάς: «Αν είναι να μιλήσει κάποιος ας μιλήσει για την αγάπη». Και λέω τώρα εγώ -ο σπιθαμιαίος!- αλλά μετά λόγου γνώσεως: «Αν είναι να μιλήσει κάποιος για την αγάπη ας μιλήσει για την Ειρήνη τώρα!» Kαι δεν μιλώ -καθόλου να μην πάει ο νους σας σ' αυτήν-  για την «ειρήνη του κόσμου» (την πολύπαθη και λαβωμένη ντεεε ...που μια ζωή έτσι την θυμόμαστε) μα για την δική μας την Ειρήνη, την πεθαμένη από χρόνια, που ...μας λείπει, μας λείπει, μας λείπει!