 |
| PHOTO: Propaganda |
Τον Φώτη τον θυμάμαι μικρό παιδάκι ντροπαλό με τα πεδιλάκια του καλοκαίρι να πηγαίνει χέρι χέρι με τον παππού του [Φώτη] Μητάκο στο Παζάρι ή κατά το φούρνο του Τακαντζιά για ψωμί.
Αργότερα τον θαύμασα για την πορεία του στη μουσική (βιολί, τραγούδι, φωνητικά), την έντονη παρουσία του στη δισκογραφία [του "έντεχνου"] και τη συναυλιακή κουλτούρα. Είχε έναν πειθαρχημένο εσωτερισμό το παίξιμο και ίσως μαζί κάποια αδιόρατη θλίψη η παρουσία του. Πράγματα ικανά ώστε να συνεγείρουν ...ποιήματα.
Τώρα -μέσα σ' αυτόν τον γενικό χαλασμό- έχει αυτονομηθεί μουσικά και έχει διαλέξει τον δικό του ξεχωριστό δρόμο. Διαβάζω μάλιστα πως χρησιμοποιεί και τις εγκαταστάσεις του παλιού/θρυλικού studio "Αγροτικόν" του παντοτινά αγαπημένου και πάντοτε ζώντος Νίκου Παπάζογλου...
Καλή τύχη Φώτη (εν μέρει βογατσιώτη!). Σε "βλέπουμε"!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΩΡΑΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ από το Propaganda [ΚΛΙΚ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου