Μηλίτσα που 'σαι στον γκρεμνό
Tραγούδι acapella : +Καλλίμαχος Ανδρ. Βαϊνάς
Ο φίλος Δημήτρης Τάσσης από την Ήπειρο, που ασχολείται με την λαϊκή παραδοσιακή μουσική, μπήκε στον κόπο να οπτικοποιήσει το παρακάτω τραγούδι από το δίσκο "Άσπρο τριαντάφυλλο φορώ" με τα τραγούδια του Βογατσικού και να το "ανεβάσει" σήμερα στο You Tube http://www.youtube.com/watch?v=eIHfDl8mcvI .
Το υλικό του συνοδεύει η παρακάτω ανάρτηση:
Ένα από τα πλέον διαδεδομένα παραδοσιακά τραγούδια σε ολόκληρη την Ελλάδα. Κάθε τόπος έχει δημιουργήσει τη δική του παραλλαγή. Αλλού μπορεί να χαρακτηριστεί ως "Παραλογή", αλλού ως τραγούδι "της αγάπης", ενώ σε άλλες περιοχές ανήκει στα κλέφτικα και ηρωικά τραγούδια. Είναι γνωστό και διαδεδομένο από τα Δωδεκάνησα και την Πελοπόννησο μέχρι την Μακεδονία και την ευρύτερη Θράκη και από την Κέρκυρα και την Λευκάδα έως τα βάθη της Καππαδοκίας.
Η παραλλαγή από το χωριό Βογατσικό Καστοριάς ανήκει στην κατηγορία των Παραλογών. Το περιεχόμενό του είναι αλληγορικό. Το ποιητικό κείμενο έχει θέμα την επιθυμία που κλείνουν μυστικά μέσα τους οι ζωντανοί να είχαν τη δυνατότητα να συνομιλούν με τους νεκρούς τους. Ο σκοπός με τον οποίον το τραγούδι τραγουδιέται εδώ είναι ένας από τους δύο-τρεις που χρησιμοποιούνται για τη "Μηλίτσα" σε όλη την Ελλάδα. Το μέτρο είναι 7/8 (καλαματιανός χορός).
Έκδοση: Μουσικό Λαογραφικό Αρχείο Μέλπως Μερλιέ
Επιμέλεια παραγωγής-ενθέτου-έκδοσης: Μάρκος Φ. Δραγούμης, Θανάσης Μωραΐτης
Όποιος επιθυμεί να προμηθευτεί το CD, να απευθυνθεί στο ΜΛΑ (τηλ. 210-3251364).
***Ευχαριστώ πολύ:
τον κ. Νώντα Τσίγκα για την βοήθειά του στην προμήθεια του ηχητικού υλικού και
τον κ. Θανάση Μωραΐτη για την άδεια δημοσίευσης του συγκεκριμένου βίντεο.
Οι εικόνες παρουσιάζουν το χωριό "Βογατσικό" παλαιότερα αλλά και στη σημερινή του μορφή.
Οι στίχοι του τραγουδιού:
"Μηλίτσα μ' που 'σαι στο γκρεμνό, στα μήλα φορτωμένη
τα μήλα σου λιμπίστηκα, μα το γκρεμό φοβούμαι"
"Και σαν φοβάσαι το γκρεμνό, έλα το μονοπάτι"
Το μονοπάτι μ' έβγαλε, σε μια μικρ' εκκλησίτσα
που 'χε σαράντα μνήματα, αδέλφια κι αξαδέλφια.
Κι ένα μνημόρι ξέχωρο, ξεχώριζε απ' τ' άλλα
δε του είδα και το πάτησα, ανάμεσα στα στήθια
"Ποιος είναι αυτός που με πατεί, ανάμεσα στα στήθια;
Αν είναι η μανούλα μου, ας κάθεται κι ας κλαίει
κι αν είναι η αγάπη μου. να σκύψει εδώ κοντά μου.
Έχω δυο λόγια να της πω, και δυο να της μιλήσω".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου