Όπως σε γλέντι τη νύχτα ξαφνικό (2)...

                                                                                             φωτ. Αργ. Βαϊνάς

Τα ...υστερόγραφα της επόμενης μέρας
 

Ο φίλος Αργύρης Ζ. Βαϊνάς  μου έστειλε «ανταπόκριση», φωτογραφικά προϊόντα αυτοψίας, της «επόμενης μέρας». Το μέρος «άνοιξε» πια τίποτε δεν ενοχλεί τα μάτια μας... Σημείο zero...

Κι όπως έγραφα σε μια φίλη χτες το «ένιωθα [το σπίτι]  σαν μια ασχημούλα καμπουριαστή γεροντοκόρη, μέσα σε μίζερη απογύμνωση και χωρίς καμιά δόξα...  Που ωστόσο τόλεγε η περδικούλα του κι έστεκε όρθιο απέναντι στον πανδαμάτορα χρόνο, θαρρείς από ένα πείσμα καρτερικό, δίχως έπαρση. 

Νίκησε το χρόνο κι «έχασε» από την φωτιά...

                                                                                           φωτ. Αργ. Βαϊνάς

Κάτι πέτρες πεσμένες, μια απείραχτη πινακίδα οδοσήμανσης και λίγα νεοκλασικά απομεινάρια από το επίχρισμα της πρόσοψης, σίδερα, καμμένα ξύλα, τα κεπέγκια κάτω είναι ότι απόμεινε... 

                                                                                             φωτ. Αργ. Βαϊνάς

...μαζί με μια απορημένη γάτα κοντά στα χαλάσματα. 
Ο Φλεβάρης που έρχεται αυτήν θα την κάνει  να ξεχαστεί στους έρωτες αναζητώντας αλλού κεραμίδια...

Εμείς δεν έχουμε θέμα. Την είχαμε ξεγραμμένη από καιρό την ... «γεροντοκόρη» οικία Τσαγανά.