Αθανάσιος Ρουσόπουλος (1823-1898)

ΔΙΑΠΡΕΠΕΙΣ ΒΟΓΑΤΣΙΩΤΕΣ

Γεννήθηκε στο Βογατσικό της Καστοριάς το 1823. Τις πρώτες εγκύκλιες σπουδές του έκαμε στην Κωνσταντινούπολη και ύστερα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών όπου δίδαξε επί τετραετία. Το 1847 έφυγε για σπουδές  στην Γερμανία σαν υπότροφος του Βελλιείου κληροδοτήματος όπου όπου και σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Λειψίας, Βερολίνου και Γκέτιγκεν (Γοτίγγης), φιλολογία και αρχαιολογία.

Από τα αρχεία της Ακαδημίας Αθηνών: Ιδιόχειρη επιστολή του 24ετούς Αθανασίου Ρουσσόπουλου προς τον τότε  Πρωθυπουργό της Ελλάδας Ιωάννη Κωλέττη με την οποία του ζητεί να μην λησμονήσει να τον συμπεριλάβει μεταξύ των υποτρόφων του Μ.Κ. Βέλλιου (από το διαδίκτυο).

                                                 

                                                                           Εξοχώτατε!

Το ευπροσήγορον του τρόπου σας και ο προς εκπαίδευσιν της νεολαίας διακαής ζήλος σας με ενθαρρύνουν να σας υπενθυμήσω (διότι πολλά τα περιστοιχίζοντα υμας) την εκτέλεσιν της υποσχέσεως την οποίαν υμείς μοι εδώσατε από μεγίστην προς με ευμένειαν τον άπορον και μη έχοντα που την κεφαλήν κλίναι.
Σας προσκυνώ και ειμί δια βίου ευγνώμων ο παρά της επιτροπής του συνοικισμού των Μακεδόνων συστηθείς ίνα γίνω υπότροφος του Μ. Κ. Βέλλιου.

            Εν Αθήναις τη 22 Αυγούστου
                             1845.                                          Αθανάσιος Γ. Ρουσόπουλος

Παντρεύτηκε τη γερμανίδα Λουίζα Μούραιϊ και απέκτησε 9 παιδιά, μεταξύ των οποίων τον Όθωνα (1852-1922), ιδρυτή της Εμπορικής Ακαδημίας, μετέπειτα ΑΣΟΕΕ, τον Ρούσσο (1862-1954), καθηγητή της ελληνικής στην Ακαδημία ξένων γλωσσών στη Βουδαπέστη που διαδέχτηκε τον Χριστομάνο σαν καθηγητής των ελληνικών της αυτοκράτειρας Σίσσυ της Αυστρίας και τη Βέρθα (μεταφράστρια στα ελληνικά έργων από τα γερμανικά και τα ιταλικά, εκδότρια των μύθων του Αισώπου στη Νέα ελληνική)  και συγγραφέα του βιβλίου "Η τροφή του αρρώστου").
 Επέστρεψε μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του  στην Ελλάδα το 1853 και διορίστηκε καθηγητής της φιλολογίας στο Α' Γυμνάσιο Πατρών και το επόμενο έτος σαν έκτακτος καθηγητής της Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο, όπου το 1860 ανέλαβε σαν τακτικός. Σαν καθηγητής της ελληνικής γλώσσας δίδαξε επί εικοσιτέσσερα χρόνια στην Ριζάρειο Σχολή. Δίδαξε και επίσης στο Πολυτεχνείο "περί του βίου των αρχαίων Ελλήνων" Συνέγραψε το "Εγχειρίδιον της Ελληνικής Αρχαιολογίας" (1855), την "Εισαγωγή ειςτον Θουκυδίδην", το  βιβλίο "Ο Παρθενών" κ.α.

Παραιτήθηκε από το Πανεπιστήμιο για να ασχοληθέι αποκλειστικά με φιλολογικές και αρχαιολογικές μελέτες.
Πέθανε την 1η Δεκεμβρίου του 1898.

"Μανούσειος" Βιβλιοθήκη Σιάτιστας

Η προσωπική  βιβλιοθήκη του Αθανάσιου Ρουσόπουλου αποτελούμενη  από 2.832 τόμους και δεκατρία χειρόγραφα γραμμένα στην Γερμανική κυρίως γλώσσα, δόθηκαν από  τους  κληρονόμους  του στην Μανούσεια βιβλιοθήκη Σιάτιστας το 1925. Σύμφωνα όμως με τη διαθήκη του αποθανόντος, η βιβλιοθήκη του έπρεπε να περιέλθει στην κοινότητα Βογατσικού. Η κοινότητα Βογατσικού προσπάθησε μάταια να διεκδικήσει τη δωρεά, ενώ προτάθηκε ως συμβιβαστική λύση, η οποία δεν έγινε αποδεκτή, να πάει η βιβλιοθήκη στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης*.

*Η πληροφορία στον Υποφακ. 133.1: Υπόθεση βιβλιοθήκης Ρουσοπούλου (1924-1932) [ έγγρ. 1-53]-  Αλληλογραφία σχετική με τη δωρεά της βιβλιοθήκης του καθηγητή Αρχαιολογίας Αθαν.Ρουσόπουλου στην κοινότητα Βογατσικού.  

 

Περιλαμβάνονται στο αρχείο Φιλίππου Στ. Δραγούμη που φυλάσσεται στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη

Φάκελος 133:  ΒΟΓΑΤΣΙΚΟ - ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ (1921-1937) 

 Υπόθεση βιβλιοθήκης Ρουσοπούλου (1924-1932) [ έγγρ. 1-53]